Menu
Cart

Sil en Andante

zingen Sil en Andante illustratie Henk de Wit auteur Marieke van Riel klein

Persbericht Sil en Andante

, , , 0

Geheimen van onder de grond in kinderboek Marieke van Riel Een verhaal over eerlijk voelen, jezelf zijn en je stem laten horen

Sil en Andante en de geheimen van onder de grond
128 pagina’s full colour
©Marieke van Riel & Henk de Wit
uitgeverij Windkracht mee, 2024
ISBN 9789090384573
www.mariekevanriel.nl

Op 23 juni verschijnt Sil en Andante en de geheimen van onder de grond, het nieuwste kinderboek van de Vughtse schrijver en stembevrijder Marieke van Riel. Een magisch en muzikaal verhaal over eerlijk voelen, jezelf zijn en je stem laten horen. Over trampolinespringen, zingen en samenzijn zoals je dat ieder kind wenst. Over vriendschap en samen groeien tot waar je in je eentje niet kunt komen. Een ideaal boek voor de zomervakantie.

Dit is het derde kinderboek van de Vughtse schrijfster. Dit keer met zwierige, kleurrijke illustraties van  Henk de Wit. Het boek is geschikt om voor te lezen vanaf 6 jaar en zelf te lezen vanaf 8 jaar. Het verhaal speelt zich af in de zomer. Sil is een beweeglijk, creatief meisje van 10 jaar. Op een dag ontdekt ze iets spannends: onder de trampoline in haar tuin is een gang naar een huis … onder de grond! In het huis woont Andante, een eigenzinnige en gevoelige jongen met een bijzonder talent: hij maakt muziek van alles wat hij hoort en voelt.

Andante deelt zijn geheimen van onder de grond met Sil. Samen ontdekken ze dat ze mogen luisteren naar wat ze voelen van binnen. Durft Sil naar het buurtfeest waar ze nog niemand kent? Andante heeft beloofd met haar mee te gaan. Of zijn er nog andere geheimen van onder de grond en pakt Sils plannetje toch anders uit?

Eerlijk voelen
Mariekes lijfspreuk is: je mag eerlijk voelen. En alles mag er zijn! Haar werk ademt deze waarden, en zo ook dit boek. “Door te leren dat al je emoties er mogen zijn en door de moed te hebben ze écht toe te laten, leer je steeds beter te luisteren naar dat gevoel vanbinnen. Je innerlijke stem of je hart”, aldus Marieke.

Hoe je dat dan leert, daar heeft Marieke allerlei creatieve en speelse manieren voor, die ook in het boek aan bod komen. Het boek over Sil en Andante zit vol inspiratie om als ouder en kind samen te lezen, gesprekjes aan te gaan, te tekenen, zingen en zijn met alles wat er is. Zo heeft Sil de gewoonte eerst haar boosheid op papier ‘eruit’ te krassen om daarna de rust in zichzelf te vinden en een ‘wenstekening’ te maken. Andante voelt zijn emoties ook, maar anders. Hij heeft verschillende ‘geheimen van onder de grond’ om ermee om te gaan. Hij bezingt zijn gevoel graag, en nodigt Sil uit dat ook te doen.

Marieke hoopt dat veel ouders het boek samen met hun kind gaan lezen. Het zorgt voor een fijn moment van verbinding in een doorgaans druk leven. Ook kunnen er waardevolle gesprekjes ontstaan over het verhaal. Wat zou jij doen als je Sil was? Hoe zou Andante zich nu voelen?

Thuisbasis als veilige bedding
Inspiratie voor het verhaal haalde Marieke uit haar eigen leven. “De personages en wat ze meemaken zijn een mengeling van mijzelf, mijn kleine innerlijke Marieke en mijn eigen kinderen”, aldus de Vughtse. Zo picknickt Sil met haar ouders aan het water, zoals je dat zo fijn kunt doen bij de IJzeren man in Vught of aan de Maas in Bokhoven, en rolt Sil met haar zusje van de zandbergen, zoals dat alleen maar kan in de Loonse en Drunense Duinen.

Het verhaal gaat vooral over vriendschap tussen kinderen onderling. Toch is de thuisbasis van Sil stevig neergezet. “Als ouder ben je de bedding waarin je kind kan opgroeien. Het mooiste wat je een kind kunt geven is wanneer ze binnen een veilige basis de ruimte en het vertrouwen krijgen zichzelf te zijn en hun plezier te volgen.”

Eerlijk voelen
Dat brengt ons terug bij voelen en emoties. Marieke: “Echt voelen wat er leeft vanbinnen, kan soms best moeilijk zijn. Want blijdschap voelen wil iedereen wel. Maar er zijn ook emoties die je misschien helemaal niet wíl voelen! Zoals verdriet of angst. Je hebt lef nodig ze tóch toe te laten. En als je dat doet, krijg je er een heleboel voor terug!” Marieke stelt dat juist door eerlijk af te dalen in je emoties en deze te leren uiten, er meer ruimte komt voor geluk, rust en zelfvertrouwen. “En daar wordt de wereld uiteindelijk mooier van.”

Gratis extra’s
Naast het boek komen er 3 liedjes uit op Spotify, die bij het verhaal horen en lekker mee te zingen zijn. Ook zijn er gratis printbare extra’s te downloaden waarin van alles te beleven, spelen, maken, zingen én voelen valt. Een plattegrond van Andantes huis onder de grond om (verder) te tekenen en Sils liedjesschrift. Kinderen kunnen er zelfstandig mee aan de slag, samen met hun ouders/verzorgers of in de klas. Zo hoef je niet met je kind achter een scherm te duiken, maar kun je je juist verbinden zoals je dat het liefste doet: door in het echte leven bij en mét elkaar te zijn. 

Over de makers
Marieke van Riel is schrijver en stembevrijder. Haar passie ligt bij kinderen, de echtheid van mensen, creativiteit en expressie. Ze gelooft dat als je eerlijk durft te blijven luisteren naar je innerlijke stem en je leert uiten op een manier die écht bij je past, dit een stevige basis legt voor de rest van je leven. Ze wil kinderen en hun ouders inspireren om écht contact te maken met zichzelf en elkaar. En vanuit gelijkwaardigheid, vertrouwen en vrijheid samen te groeien en het kind in henzelf er helemaal te laten zijn. Eerder schreef Marieke de kinderboeken Keukenkaat aan de kook (Loopvis, 2015) en Lene op het dak van de wolken (Uitgeverij Levendig, 2013). Sil en Andante en de geheimen van onder de grond is een uitgave in eigen beheer.

Henk de Wit is illustrator, CliniClown en theaterdocent. Zijn kracht zit in spelen in het hier en nu. “Het vrije speelveld is de ideale plek om het leven te ontdekken. Om te struikelen en strepen. Om te durven en doen, met vallen en opstaan.” Deze filosofie komt terug in zijn intuïtieve tekenstijl: die is licht, open en in beweging.

Samen staan Henk en Marieke aan het roer van een gezin met drie dochters.

Het boek is vanaf 23 juni te bestellen via www.mariekevanriel.nl, De Familiefabriek en Adr. Heinen in Den Bosch, Bruna in Vught en via andere boekhandels.

Boekpresentatie
Op zondagmiddag 23 juni is er van 14 tot 17 uur een boekfeest voor genodigden. Natuurlijk is pers welkom daarbij aanwezig te zijn. Wilt u dat, of heeft u andere vragen, neem dan contact op met Marieke van Riel. 

Reacties van lezers:
Felix (9) :
“Ik werd rustig van het boek, maar vond het ook spannend. Het lijkt me leuk onder de grond te wonen. Daar kan niemand je zien en kun je dingen doen zonder dat iemand het weet. Toch zou ik Andante niet willen zijn, ik vind mijzelf zijn leuker.”

Louise (7) :
“Het boek is spannend vanaf bladzijde 1. Ik wilde blijven lezen! De papa en mama van Sil lijken me superlief omdat ze Sil zo goed begrijpen en helpen met haar gevoelens.”

Renske, moeder van Sammie (7) en Tommie (9):
“Een magisch en waardevol boek voor jonge kinderen. Ik wilde meteen onder onze trampoline op zoek naar een ondergronds huis! Ondersteunend om samen te praten over je gevoelswereld.”

Mirthe (moeder van Felix van 9 en Lucie van 7):
“Ik kreeg meteen zin om wenstekeningen te gaan maken met mijn kinderen! Jouw boek zorgt voor verbinding. Tussen ouder en kind, tussen kinderen onderling, tussen mens en natuur.”

 [Voor meer informatie over het boek, de makers of de boekpresentatie kunt u contact opnemen met Marieke van Riel]

[Coverfoto, illustraties en foto van de makers zijn te downloaden via de persmap. Gebruik met vermelding van illustrator Henk de Wit.]

–einde persbericht–

Sil en Andante- Omslag Voorkant-Marieke van Riel
Trampoline Sil en Andante illustratie Henk de Wit auteur Marieke van Riel klein
portret-andante-en-sil-marieke-van-riel-henk-de-wit
mama-aan-sils-bed-sil-en-andante-marieke-van-riel-henk-de-wit

Over moeders

, 0

Dit zei Louise (7) over Sil en Andante: ‘Het boek is spannend vanaf bladzijde 1. Ik wilde blijven lezen! De papa en mama van Sil lijken me superlief omdat ze Sil zo goed begrijpen en helpen met haar gevoelens.’

Gisteren was het moederdag, tijd dus om even stil te staan bij die mama van Sil, mezelf als moeder en … mijn eigen moeder.

Als klein meisje zat ik vroeger altijd na het avondeten bij haar moeder op schoot. We zongen dan liedjes uit een schrift waarin mijn moeder zelf liedjes en versjes had geschreven. Gewoon, simpel als wat. Zingen deden we trouwens ook vaak tijdens de afwas. In de auto. Maar vooral dat momentje op schoot, dat vond ik heerlijk. Zingen is een heerlijke uitlaatklep! Daar is mijn liefde voor stembevrijding begonnen <3

Ze kon trouwens goed zingen, mijn moeder. Zelf haalde ze daar haar schouders over op. Pas toen wij al lang en breed het huis uit waren strikte een van mijn tantes mijn moeder om in een koor te komen zingen. Dat deed ze met veel plezier.

Mijn moeder overleed 5 jaar geleden, ze was pas 62. Gisteren voelde voor mij echt als moeilijke-ik-mis-je-moederdag. En tegelijkertijd vond ik het een dag om dankbaar te zijn. Voor mijn meiden die me een beschuit met aardbeien op bed brachten. Voor de zon. Voor de kleine dingen, zoals mijn eigen moeder dat ook altijd was. Merel had een tekening gemaakt. Liene had zelf stickers voor me gemaakt, met een handleiding erbij, zodat ik zelf ook aan de slag kon. Ook maakten we een wandeling met de hond. We ontdekten een poel met wel meer dan 50 kikkers! Een prachtig kwaakconcert was dat. En we maakten we een fijne lenteduik. Het koude water bracht me heerlijk terug in mijn lijf, thuis.

In het boek gaat Sil met haar ouders ook de natuur in. Rollen van de zandbergen en picknicken langs de rivier. In mijn hoofd zitten net als Sil dat heeft, plaatjes van hoe dat eruit ziet. Het zijn herinneringen aan mijn eigen kindertijd, en herinneringen aan nu. Met ons gezin gaan we ook vaak naar buiten. Liefst met voeten in het zand en water, spelend met blaadjes en gras, met de wind in ons haar. Ik geloof echt dat één van de belangrijkste dingen die je je kind kunt meegeven is dat ze in hun lijf aanwezig zijn. En natuur helpt ons daarbij. Net als zingen, creativiteit en trampolinespringen trouwens. Wat allemaal in het boek voorbij komt 😊

Sil is net als ik. En net als onze dochters Merel en Liene, eigenlijk. Ze is een soort mengeling van ons allemaal, aangevuld met een portie fantasie. Sil houdt van bewegen. Van buiten spelen. Trampoline springen! De moeder van Sil lijkt op mijn eigen moeder. Op mijzelf. En op de moeder die ik zou willen zijn. Want natuurlijk kan ik mijn meiden ook niet altijd even goed aanvoelen. Zit ik ook regelmatig met de handen in mijn haar over schermpjes of school. En weet ik het soms ook gewoon niet. En kan ik behoorlijk mopperen.

Gelukkig kan ik ook heel hard houden van. Net als mijn moeder dat kon. Van ons, dan. Ooit schafte zij moederdag namelijk af. Ze vond al dat speciaals voor haar niet nodig. ‘Het is toch wel goed’, zei ze. Als tiener dacht ik daar niet zo over na en vond ik het wel oké. Nu heb ik er echt verdriet van op dagen als gisteren. En vraag ik me af of mijn moeder het écht zo wilde, of dat ze eigenlijk diep vanbinnen, niet mocht ontvangen van zichzelf.  

Als ik zelf eerlijk luister vanbinnen, heb ik daar nog wel wat te leren. Ik kan het niet zo goed … ontvangen van mijn kinderen op moederdag … ik wil het wel, maar het is lastig. Ik gun het mijzelf nog niet helemaal. Dat is ben ik bang wat ik van mijn eigen moeder heb meegekregen …

Gelukkig is het nooit te laat. En durf ik te luisteren naar binnen. mijn voeten op de grond te zetten, te ademen, te voelen. Ruimte te geven aan die emotie en overtuiging. Het te bezingen en beschrijven. En gelukkig gaat liefde verder dan je ooit kunt bedenken. De moeder van Sil zegt dat er speciale onzichtbare draadjes zitten tussen mensen. Hier een citaat uit Sils dagboek daarover:

“… dat zijn dan weer fijne dingen in de lucht. Liefde en vriendschap. Je ziet het niet, maar het is er wel. Als een soort onzichtbaar draadje tussen mensen in. Dat draadje is er altijd, zegt mama. Dat is mooi, vind ik. Met wie heb ik zo’n draadje? …”

De rest houd ik nog even geheim. Want dit is één van de laatste bladzijden in het boek, en anders verklap ik hoe het eindigt 😉

Hoe zit het met jou? Durf jij echt te voelen vanbinnen? Tussen wie voel jij zo’n onzichtbaar draadje?

Ik stuurde gisteren mijn moeder daarboven via dat onzichtbare draadje al mijn liefde. En ik weet zeker dat ze het nu wél met open armen en hart kon ontvangen.

Liefs, Marieke

PS: wil je meer lezen over mijn boek en het alvast bestellen? Dat kan hier! Ook kun je natuurlijk ook bij me terecht voor zielsbrieven en stembevrijdings-sessies. Tijdens die sessies kan ik je overigens ook mee op schrijfreis nemen! Dat is namelijk óók een vorm van stembevrijding. Meer weten? Je bent van harte welkom.

mama-aan-sils-bed-sil-en-andante-marieke-van-riel-henk-de-wit
familie-sil-en-andante-marieke-van-riel-henk-de-wit

Overal Sil en Andante

, 0

Sil en Andante zijn echt leuk. Verrassend. Gek. Springerig. Maar ook voelen ze rustig. Ze duiken overal op, op de gekste plekken en tijden.

‘s Ochtends aan de ontbijttafel, als ik havermout eet. In mijn bed, midden in de nacht of ‘s ochtends, meteen als ik wakker word. In het café waar ik met de boodschappen van de markt onder tafel een kopje koffie drink en de krant probeer te lezen. En ook in het zwembad, als ik tussen de andere ouders naar mijn zwemmende dochter zit te kijken.

More